Agata Patalas
twórczyni szkoły, dyrektorka, język polski, kultura żydowska
Uczę przede wszystkim literatury, interpretowania i pisania. Rozpoznajemy różne gramatyki różnych języków, opowiadając o nich coraz silniejszym, coraz bardziej autentycznym własnym głosem, podpiętym do osobistego doświadczenia. Dawne i współczesne książki czytamy poprzez nową humanistykę oraz fantastycznie ciekawe żydowskie i inne mniejszościowe punkty widzenia. Pracujemy razem i głos każdej/każdego z nas jest równie ważny.
Mirka Puczko-Szymańska
wicedyrektorka, matematyka
Uczniu, Wolny Człowieku, chcę Cię aktywnie wspierać w twoim rozwoju i urządzaniu przez Ciebie twojego kawałka świata. Uczę matematyki przez stawianie problemów, zadawanie pytań i tworzenie przestrzeni dla ucznia do odkrywania. Chciałabym podążać za indywidualnymi potrzebami, możliwościami, tempem pracy. Matematyka jest światem, do którego zapraszam.
Iwona Kołodziejek
język polski
Szkoła ma potencjał bycia czymś dobrym i ważnym dla wszystkich jej członków. Współtworzenie jej jest dla mnie zobowiązaniem i radością. Szczególnie cieszą mnie rozmowy prowadzone podczas lekcji języka polskiego. Uczą nas rozumienia siebie, ale też dają odwagę i sposobność do wyjścia poza swój obraz świata i zbliżenia się do innych ludzi.
Bogumiła Kółkiewicz
język polski, wychowawczyni
Chcę, zapraszając i angażując wszystkie osoby, uczyć mówienia i słuchania, uczenia się od siebie nawzajem, a także umiejętności zapisywania własnych myśli, pogłębiania ich i odczytywania sensów myśli cudzych. Zależy mi, by uczyć czytania uważnego, krytycznego i wrażliwego. Chcę uczyć języka, który włącza wszystkie osoby i żadnej nie wyklucza. Chcę uczyć, że nasze spotkania z literaturą są szansą i przywilejem. Każda osoba na lekcji jest ważna, bo wnosi swój unikalny punkt widzenia.
Przemysław Szymański
język polski
W „Ginczance” uczę języka polskiego, chociaż o swoim przedmiocie lubię myśleć jako o literaturze z elementami wiedzy o kulturze. W przyszłości chciałbym (współ)prowadzić również warsztaty kulturoznawcze oraz dyskusyjny klub filmowy. Czytając teksty i rozmawiając o nich z uczennicami i uczniami, staram się zwracać uwagę na kwestie związane z tożsamością, odmiennością, doświadczeniami grup mniejszościowych, relacjami władzy. Ważne jest dla mnie poszukiwanie odpowiedzi na pytania związane z tym, jak literatura kształtuje nasze postrzeganie rzeczywistości i jaką rolę może odegrać w jej zmienianiu. Równie ważne i ciekawe jest dla mnie to, jak osoby obecne na lekcji odbierają teksty, co jest dla nich atrakcyjne, a co sprawia, że ich lektura jest doświadczeniem trudnym, niesatysfakcjonującym.
Natalia Kryczka
język angielski, wychowawczyni
Najbardziej lubię… mówić:) Na moich lekcjach bardzo dużo rozmawiamy o wszystkim i oczywiście o pogodzie! Planuję pracę uczniów tak, aby przygotować ich do matury i pokazać, czym różni się “szkolny” angielski od tego, który spotkają na studiach, w pracy i w podróżach. Uczę grupy mniej i bardziej zaawansowane, a w moich oczach wszystkie są po prostu najlepsze.
Patrycja Sienkiewicz
język angielski
Język to narzędzie służące do komunikacji, dlatego na moich zajęciach koncentruję się na rozwijaniu umiejętności mówienia i pisania. Nie zapominam o maturalnych wyzwaniach, uczę sprytnych strategii egzaminacyjnych, aby uczniowie podeszli do matury z pewnością siebie i wiarą w swoje umiejętności językowe.
Piotr Szymczak
język angielski
Uczę angielskiego w grupach zaawansowanych. W osobach, które siedzą w ławkach, widzę przyszłych artystów, wychowawców młodzieży, przedsiębiorców, przyszłe lekarki, naukowczynie i przywódczynie. Klasa to dla mnie grupa życzliwych ludzi, w której poznajemy skuteczne techniki uczenia się, dzielimy się inspiracjami i wspólnie tworzymy materiały, które pomagają innym.
Piotr Smoliński
język hebrajski, kultura żydowska
Język hebrajski, którego uczę, może na początku odstraszać: brzmi obco, litery są do niczego niepodobne, a w dodatku zapisywany jest od prawej do lewej! Jednak wbrew pozorom ma z polszczyzną więcej wspólnego, niż mogłoby się wydawać. Przekonacie się o tym na moich zajęciach, gdzie będziemy wspólnie poznawać ten fascynujący język będący kluczem do zrozumienia kultury żydowskiej – zarówno tej religijnej, jak i świeckiej, izraelskiej i diasporowej, kiedyś i dziś.
Anna Szyba
kultura żydowska
Kultura to klucz do fajnego życia ;-). Chciałabym przede wszystkim usłyszeć, co interesuje was w historii i kulturze żydowskiej, to będzie klucz do naszych wspólnych dyskusji i poszukiwań. Mam nadzieję, że pomogą nam one lepiej zrozumieć historię i teraźniejszość, zastanowić się nad tym, czym jest dziś tożsamość żydowska. Przede wszystkim jednak chciałabym, byśmy razem tworzyli te zajęcia.
Jakub Zygmunt
jidysz, kultura żydowska
Chcę Wam pokazać, że nauka nowego języka to nie tylko opanowanie zasad gramatycznych i nowego słownictwa. To przyjęcie innego – w przypadku jidysz mniejszościowego – punktu widzenia. To także poznawanie nowej kultury, która jest z tym językiem nierozerwalnie związana. W trakcie naszych zajęć będziemy podróżować po Jidyszlandzie, rozmawiając między innymi o jego historii, literaturze czy sztuce.
Tomasz Ososiński
język niemiecki, gazeta szkolna
Uczę języka niemieckiego, ale nauka języka jest czasem pretekstem, by pokazywać uczniom również trochę inną od naszej niemiecką mentalność, kulturę, literaturę, inną codzienność. Staram się ich tym innym światem zainteresować – bo znajomość obcych miejsc i spraw pozwala często lepiej zrozumieć to, co dzieje się bardzo blisko.
Agnieszka Andruchow
język hiszpański
Nie zmuszam dziecka do aktywności, lecz wyzwalam aktywność. Nie każę myśleć, lecz tworzę warunki do myślenia. Nie żądam, lecz przekonuję. Pozwalam dziecku pytać i powoli rozwijać jego umysł tak, by samo chciało wiedzieć”.
Karolina Szymaniak
język jidysz, kultura żydowska
Z każdym nowym językiem odkrywamy inny kawałek świata. Jidysz otwiera drzwi do świata Żydów aszkenazyjskich – literatury, sztuki, polityki. I tym światem chcę się z Wami podzielić. Współczesny Jidyszland rozciąga się od San Francisco po Melbourne. Lekcje jidysz to dobra gimnastyka umysłu, szansa na spojrzenie na język z perspektywy transkulturowej, a także przestrzeń do realizacji własnych projektów.
Maciej Przybyliński
wiedza o społeczeństwie, HiT
Staram się świadomie uczyć umiejętności właściwego wnioskowania i budowania argumentów, umiejętności identyfikowania ukrytych założeń, szukania przyczyn i skutków i odnoszenia danego zjawiska do współczesności i odwrotnie, tj. szukania korzeni zjawisk. Staram się uczyć umiejętności porównywania, bo uczymy się przez porównywanie. Opieram się o ciekawość poznawczą. Towarzyszę z boku, jestem krok za uczniem, nie przed.
Marzena Szugiero
historia, HiT
Chciałabym Wam towarzyszyć w podróży, jaką może się okazać poznawanie przeszłości w jej wielowymiarowości i polifoniczności. Chcę z Wami czytać krytycznie rozmaite źródła i wydobywać z półcienia postaci, które wciąż nierzadko na łamach podręczników pojawiają się na prawie przypisu.
Urszula Drwęcka
biologia, wychowawczyni
Na lekcjach biologii nieustannie szukam okazji do budowania więzi z przyrodą i ukazywania sieci przyrodniczych współzależności. Uważam, że właśnie łączenie wątków i dostrzeganie powiązań to klucz do odpowiedzialnego funkcjonowania w świecie i zarazem najcenniejsza umiejętność, jaką mogę przekazać uczniom i uczennicom.
Katarzyna Grudziąż
biologia i chemia, wychowawczyni
Biologii i chemii uczę w sposób interdyscyplinarny, staram się podkreślać praktyczne zastosowania nauk przyrodniczych w życiu codziennym i odwoływać się do zainteresowań uczniów i uczennic.
Wykorzystuję zróżnicowane metody: doświadczenia, dyskusje, projekty, korzystam z interaktywnych materiałów. Staram się zapewnić atmosferę sprzyjającą zadawaniu pytań, kształtowaniu wiedzy i rozwijaniu ciekawości, a przede wszystkim zachowaniu naturalnej radości z uczenia się
Katarzyna Kąkol
matematyka
Niektórzy w matematyce odnajdują pasję, niektórzy balast. To, czego uczę dotyczy rozumowania, wnioskowania, uzasadniania. Chodzi nie tylko o efekty, ale o pracę. Będziemy się uczyć jak mądrze pracować.
Joanna Stelmach
matematyka, wychowawczyni
Matematyka jest dla mnie językiem, który opisuje sposób działania świata fizycznego i świata spraw ludzkich. Posługiwanie się tym językiem umożliwia lepsze ich rozumienie i pełniejszą w nich bytność, dlatego mocno wierzę w to, że matematyka jest dla każdej i każdego i potrzebna każdej i każdemu. Chcę jej uczyć bazując na rozumieniu, wykorzystując przykłady z życia, eksperymenty i pozytywne emocje.
Natalia Kowalska
geografia
Uczę geografii, by lepiej rozumieć problemy i procesy na świecie.
Wojciech Lasota
historia sztuki
Historia sztuki jest dla mnie przede wszystkim przestrzenią spotkań. Nas ze sztuką (dziełami, artystami i artystkami, muzeami, miejscami…) i historią (kontekstami, wydarzeniami…), ale też spotkań pomiędzy ludźmi, którzy chcą historię sztuki poznawać.
W spotkaniach pomiędzy nami kluczowe są dla mnie pytania. Pośród nich to fundamentalne: “Dlaczego?”. Dlaczego coś wygląda tak, jak wygląda? Dlaczego nie inaczej? Dlaczego warto się tym zajmować?
“Dlaczego?” jest dla mnie pomostem między historią sztuki a teraźniejszością. Zadając je przeszłości (dalszej lub bliższej) wprawiamy się w zadawaniu go samym sobie, tu i teraz, nie tylko w sprawach dotyczących sztuki. Najważniejsze zostawiłem jednak na koniec. Staram się dzielić nie tylko wiedzą, ale przede wszystkim radością uczenia; uczenia wspólnego, bo przecież ja także bezustannie się uczę. Nie zawsze umiem, nie zawsze mi wychodzi, ale ten klimat jest dla mnie bardzo ważny i do jego współtworzenia zapraszam.
Joanna Latosińska-Kulasek
pedagożka specjalna, mindfulness
Neuroróżnorodność jest dla mnie zasobem, a nie niepełnosprawnością. Każdy z nas ma różne potrzeby, nie kategoryzuję które z nich są ważniejsze, a które mniej ważne. Wspieram uczniów w rozwijaniu komunikacji i umiejętności społecznych, wskazuję ich potencjał, wspieram w szukaniu rozwiązań przy pojawiających się trudnościach. We współpracy najważniejsze są dla mnie: relacja, zaufanie, szacunek i dobre samopoczucie. Dopiero, gdy wspólnie je zbudujemy, możemy definiować dalszą ścieżkę działa.
Małgorzata Malczewska
fizyka, chemia
Z wykształcenia jestem biofizyczką molekularna, a dziedzina naukową, której się poświęcam jest astrobiologia. Życie zawodowe dzielę między pracę w laboratorium, a edukację młodzieży zarówno w szkole jak i w BioCENie Edukacji Naukowej. Swoje zajęcia prowadzę w sposób dialogowy, ponieważ w nauce najbardziej inspirująca jest zawsze dyskusja, a najważniejsza umiejętnością, jaką młodzież może zdobyć, jest intuicja rozumienia świata wokół nas. W Biocenie pracuję od ponad trzech lat, od kilku lat też biorę czynny udział w kołach naukowych na uniwersytecie (rok jednemu przewodniczyłam), a w raz z nimi w różnych akcjach popularyzujących naukę (piknik naukowy, noc biologów itp.). Dla mnie samej jest ważne to, że moje wykształcenie i praca naukowa wiążą w sobie mocno biologię, chemię i fizykę, przez co również moje podejście do nauki chemii i fizyki jest bardzo interdyscyplinarne i staram się pokazywać powiązania między tymi przedmiotami.
Marcelina Czarnecka
wychowanie fizyczne
Absolwentka warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego oraz Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Sosnowcu, wieloletnia siatkarka pierwszoligowych drużyn takich jak: Mazovia Warszawa, Sparta Warszawa, Wisła Warszawa i inne. Ze sportem byłam związana od zawsze. Jako dziecko próbowałam różnych dyscyplin, aby w końcu wybrać tę jedyną- siatkówkę. Na naszych zajęciach także postaram się pokazać Ci wiele sportowych możliwości, abyś mógł/ mogła wybrać swoją ulubioną aktywność.
Marta Ramm
psycholożka
Chcę uczyć, że każda osoba żyje lepiej lub gorzej ze swoim wewnętrznym światem i że wtedy, gdy jest trudno z nim żyć, gdy myśli, uczucia i emocje przytłaczają i nie pozwalają, by mieć dobry dzień, warto rozmawiać w zaufaniu, warto poszukać rozmowy, żeby przyjrzeć się razem problemom i próbować znaleźć narzędzia do ich rozwiązania. Chcę uczyć, że ważna jest rozmowa, zaufanie, (roz)poznanie siebie. Bardzo serio i z uważnością podchodzę do każdej osoby, która pozwoli mi na próbę pomocy.
Agata Koprowicz
filozofia
Chcę uczyć krytycznego myślenia i szacunku dla różnorodności opinii. Analiza klasycznych tekstów filozoficznych jest dla mnie równie ważna, co refleksja nad współczesnym światem i jego wyzwaniami. Kluczowe jest dla mnie stworzenie przestrzeni do eksperymentów i swobodnej wymiany myśli.
Ewa Rutkowska
filozofia
Na bardzo wiele pytań, które stawiali sobie filozofowie, odpowiedziała już nauka, w szczególności nauki przyrodnicze i społeczne. Niestety lub na szczęście na wiele pytań jest więcej niż jedną odpowiedź. Na jeszcze więcej nie ma jej w ogóle. Zdziwienie światem, otaczającą nas rzeczywistością i ludźmi jest dla filozofii fundamentalne, zaś dla człowieka to naturalna* postawa życiowa. Chciałabym, żeby na moich zajęciach można ją było realizować. To, co jest najmocniejszą stroną filozofii, to fakt, że wszyscy myślimy, zatem wszyscy jesteśmy filozof(ka)mi.
*oczywiście filozofia nas uczy także, że nie wiemy, co jest naturalne i już tutaj można by się spierać, czy na pewno miałam prawo użyć tego pojęcia.
Oleksandra Taratina
filozofia, nauczycielka pracująca z grupą ukraińską, wychowawczyni
Jestem nauczycielką historii. Interesuje mnie historia Żydów w Ukrainie i religioznawstwo.